پرش به محتوا
قانون مدنی – جلدسوم- ادله اثبات دعوی- کتاب سوم – در شهادت
فهرست
باب اول – در موارد شهادت
باب دوم – در شرایط شهادت
باب اول – در موارد شهادت
ماده۱۳۰۹- در مقابل سند رسمی یا سندی که اعتبار آن در محکمه محرز شده دعوی که مخالف با مفاد یا مندرجات آن باشد به شهادت اثبات نمی گردد.
ماده۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ حذف شده است .
ماده۱۳۱۲
احکام مذکور در فوق در موارد ذیل جاری نخواهد بود.
۱- در مواردی که اقامه شاهد برای تقویت یا تکمیل دلیل باشد مثل اینکه دلیلی بر اصل دعوی موجود بوده ولی مقدار یا مبلغ مجهول باشد و شهادت بر تعیین مقدار یا مبلغ اقامه گردد.
۲- در مواردی که بواسطه حادثه گرفتن سند ممکن نیست از قبیل حریق و سیل و زلزله و غرق کشتی که کسی مال خود را بدیگری سپرده و تحصیل سند برای صاحب مال در آن موقع ممکن نیست .
۳- نسبت بکلیه تعهداتی که عادتا” تحصیل سند معمول نمیباشد مثل اموالی که اشخاص در مهمانخانه ها و قهوه خانه ها و کاروانسراها و نمایشگاهها می سپارند و مثل حق الزحمه اطباء و قابله همچنین انجام تعهداتی که برای آن عادتا” تحصیل سند معمول نیست مثل کارهائی که بمقاطعه و نحو آن تعهد شده اگر چه اصل تعهد بموجب سند باشد.
۴- در صورتی که سند بواسطه حوادث غیر منتظره مفقود یا تلف شده باشد.
۵- در موارد ضمان قهری و امور دیگری که داخل در عقود و ایقاعات نباشد.
ماده۱۳۱۳
شهادت اشخاص ذیل پذیرفته نمی شود
۱- اشخاص ولگرد و کسانیکه تکدی را شغل خود قرار دهند.
۲- اشخاص معروف به فساد اخلاق.
۳- کسی که نفع شخصی در دعوی داشته باشد.
۴- شهادت دیوانه در حال دیوانگی .
۵- کسانی که عدالت شرعی آنها محرز نباشد
ماده۱۳۱۳ مکرر– در شاهد: بلوغ – عقل – عدالت – ایمان و طهارت مولد شرط است .
تبصره– عدالت شاهد باید با یکی از طرق شرعی برای دادگاه احراز شود.
ماده۱۳۱۴
شهادت اطفالی را که به سن پانزده سال تمام نرسیده‌اند فقط ممکن است برای مزید اطلاع استماع نمود مگر در مواردی که قانون شهادت این قبیل اطفال را معتبر شناخته باشد.
باب دوم – در شرایط شهادت
ماده۱۳۱۵
شهادت باید از روی قطع و یقین باشد نه بطور شک و تردید.
ماده۱۳۱۶
شهادت باید مطابق با دعوی باشد ولی اگر در لفظ مخالف و در معنی موافق یا کمتر از ادعا باشد ضرری ندارد.
ماده۱۳۱۷
شهادت شهود باید مفادا” متحد باشد، بنابراین اگر شهود به اختلاف شهادت دهند قابل اثر نخواهد بود مگر در صورتیکه از مفاد اظهارات آنها قدر متقینی بدست آید.
ماده۱۳۱۸
اختلاف شهود در خصوصیات امر اگر موجب اختلاف در موضوع شهادت نباشند اشکالی ندارد.
ماده۱۳۱۹
در صورتیکه شاهد از شهادت خود رجوع کند یا معلوم شود بر خلاف شهادت داده است بشهادت او ترتیب اثر داده نمیشود.
ماده۱۳۲۰
شهادت برشهادت در صورتی مسموع است که شاهد اصل وفات یافته یا بواسطه مانع دیگری مثل بیماری و سفر و حبس و غیره نتواند حاضر شود.
